Grzech jest kobietą – Ewa Wołkanowska-Kołodziej

Wydawnictwo: Dom Wydawniczy PWN

Oprawa: miękka

Rok wydania: 2014

Ilość stron: 264

Ocena: 4.5/6

Po książkach „Odwaga jest kobietą” oraz „Walka jest kobietą” nadszedł czas na przedstawienie kobiet od tej drugiej, mroczniejszej strony. „Grzech jest kobietą” to zbiór reportaży zebranych przez Ewę Wołkanowską-Kołodziej. O napisanie tych tekstów poprosiła ona dwunastu mężczyzn, bo któż inny potrafiłby lepiej przedstawić kobiece grzechy.

Ta książka to dwanaście chwytających za serce historii o kobietach nieidealnych. Kto by pomyślał, że mężczyźni z taką dbałością o szczegóły będą potrafili przedstawić nasze mniejsze lub większe słabości i błędy. O ile nie jestem zwolenniczką krótkiej formy, to tutaj nie miałam żadnych wątpliwości. Od początku wiedziałam, że jest to książka, którą powinnam przeczytać i się nie zawiodę. Zresztą, wystarczy spojrzeć na listę autorów reportaży i już wiadomo, że jest to coś, co trzeba przeczytać.

Mną najbardziej wstrząsnęły trzy historie „Trochę potęgi” Marka Łuszczyny. Opowiada o Agnieszcze, która wyjeżdża z ukochanym i dziećmi do Pakistanu, aby zamieszkać z jego rodziną. Dopiero tam poznaje prawdziwe oblicze męża i dowiaduje się co to piekło.

Kolejne „Dwaj rycerze i kobieta z tupetem” Daniela Flisa opowiada o apodyktycznej matce, od której syn uciekł jak najdalej, a jednak to nie wystarcza, żeby uwolnić się od jej „władzy”. Trzecie to  „Szalik jest teraz podstawą Twojego życia” o kobietach, które zdecydowały się oddać swoje schorowane matki do domu opieki, oczywiście lokalna społeczność, która nie zna szczegółów takiej a nie innej decyzji bardzo szybko ocenia takie zachowania. Okazuje się, że nawet u księdza spowiednika próżno szukać zrozumienia.

Te trzy wzbudziły we mnie największe emocje, jednak równie dobrze mogłabym tutaj wymienić wszystkie z góry na dół. Grzech w tej książce ma naprawdę różne twarze, sami ocenicie, na ile grzeszne jest postępowanie każdej z bohaterek.

„Historie kobiet nieidealnych, które zrobiły coś, czego robić się nie powinno”. I to jest naprawdę idealne podsumowanie tej antologii. Chwilami odzywa się w nas wewnętrzny sprzeciw na wybory i postępowania bohaterek, denerwujemy się i zastanawiamy jak tak można. Ale tak naprawdę żadna z nas nie wie, jak zachowałaby się w danej sytuacji, dopóki się w takiej nie znajdzie. A kto wie, czy przypadkiem nie zachowałybyśmy się dokładnie tak samo, jak opisane bohaterki.

Świetnie napisane, skłaniające do głębszych refleksji, po prostu trzeba przeczytać!