Zapomniane – Cat Patrick

Premiera 12.01.2012

Tytuł oryginału: Forgotten

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Oprawa: miękka

Rok wydania: 2012

Ilość stron: 312

Ocena: 5/6

London Lane jest z pozoru zwykłą nastolatką, a ukrywanie swojej odmienności opanowała do tego stopnia, że nikt niczego nie zauważa. I nie, nie jest ona wampirem, demonem, aniołem ani niczym w tym stylu. London ma kłopoty z pamięcią. Chociaż użycie słowa „kłopoty” to spore niedomówienie, ponieważ dziewczyna nie pamięta zupełnie nic, ze swojej przeszłości. Codziennie o godzinie 4.33 jej pamięć się resetuje i zapomina miniony dzień. Pamięta za to przyszłość, wie co czeka w dalszym życiu ją i jej bliskich. Z tą dość specyficzną sytuacją radzi sobie w dość pomysłowy sposób: robi notatki ze swojego życia. Notuje wszystko, od swojego ubioru danego dnia, po wszystko co ją spotkało. I co rano czyta te notatki, żeby wiedzieć co dzieje się w jej życiu. Wszystko idzie dosyć sprawnie, do czasu, kiedy w szkole pojawia się nowy chłopak, Luke, a London zaczyna prześladować straszny sen, w którym widzi czyjś pogrzeb. Kiedy będzie próbowała dowiedzieć się kogo przyjdzie jej pochować, przez przypadek odkryje kilka tajemnic z przeszłości, które, jak się okaże, są bardzo związane z jej teraźniejszością.

Przyznam, że do sięgnięcia po tę lekturę skusił mnie problem pamięci właśnie. Jeszcze na studiach, a może i wcześniej, pamięć była jednym z zagadnień, które mnie najbardziej w psychologii interesowały. Dlatego ciekawa byłam, jak autorka rozwiąże zaburzenia głównej bohaterki. I muszę powiedzieć, że jestem bardzo zadowolona z tego co przeczytałam. Oto mamy młodą dziewczynę,  która dzieli się z nami swoim życiem. Tu i ówdzie dostajemy strzępki informacji, ale tak naprawdę nie wiemy dlaczego London jest, jaka jest. I wydaje się, że ona sama tego do końca nie wie. Przez te wszystkie lata po prostu przywykła do tego, że jest inna. O jej stanie wie jej mama i jej najlepsza przyjaciółka, i to zdaje się jej wystarczać.

Do czasu, kiedy poznaje Luke’a. Martwi ją to, że nie widzi go w swojej przyszłości, a co za tym idzie, nie wie kim jest. Codziennie rano musi czytać o nim w notatkach, patrzeć na wspólne zdjęcia, a i tak czuje się jakby widziała go po raz pierwszy w życiu. Do tego dochodzi sprawa snu, którego tajemnicę London chce rozwiązać za wszelką cenę.

I to wszystko daje nam naprawdę dobrą fabułę, świetnie poprowadzoną akcję i bardzo lekki, przystępny oraz okraszony młodzieżowym językiem styl. Dzięki temu czyta się bardzo dobrze, wręcz błyskawicznie. Nawet nie zauważyłam, kiedy uciekały mi kolejne strony, a im dalej jesteśmy, tym bardziej nas ta historia pochłania.

Ale żeby nie było za dobrze, jest i mały zgrzyt. A mianowicie całkowicie cukierkowo przesłodzony związek London i Luke’a. Tak, ja wiem, że to jest powieść dla młodzieży, ale tutaj momentami naprawdę ciężko było mi to znieść. Bo tak się cieszyłam, że w końcu jakaś dobra, wolna od wampirów historia dla młodzieży, a tu bach i nagle zamiast tej wartkiej akcji, której oczekiwałam, mamy słodkie wzdychanie. Ale mówi się trudno, czyta się dalej. A dalej na szczęście cukierkowatość mija, a wartka akcja wraca. Dlatego przy końcu już nie da się oderwać od książki, bo ciekawość może nas przypadkiem zjeść. Co prawda liczyłam na trochę inne zakończenie, ale to które otrzymałam też nie jest złe. I przy okazji zostawia autorce furtkę do kolejnej części, gdyby kiedyś naszła ją na to ochota.

Podsumowując. Nie jest to może ambitne dzieło, ale przecież nie tylko takimi mole książkowe żyją. Miłe, lekkie lektury też są nam potrzebne. A ta właśnie taka jest. Jednak ja niezmiennie lubię takie lekkie książki, które można przeczytać w ciągu paru godzin, i niby zwyczajne, a jednak skłaniają do przemyśleń nad tym, że należy doceniać to co daje nam życie.

Dlatego z czystym sumieniem polecam wszystkim, którzy lubią takie właśnie historie, ale też tym, którzy dopiero chcą zacząć przygodę z nimi. 

Książkę otrzymałam do recenzji od wydawnictwa Prószyński i S-ka.