sobota, 23 lipca 2011

Ja, diablica - Katarzyna Berenika Miszczuk

Wydawnictwo: W.A.B.
Oprawa: miękka
Rok wydania: 2010
Ilość stron: 416
Ocena: 4,5/6

Od dawna  już za mną chodziła ta książka, dlatego bardzo ucieszyłam się, kiedy trafiła do Włóczykijki. Trochę się naczekałam na nią, ale warto było ;)

Główną bohaterką książki jest Wiktoria. Wiki została zamordowana i trafiła do piekła. A tam jeden z diabłów zgłosił ją na stanowisko diablicy. Bo piekło idzie z duchem czasu i jakieś kobiety w tym zawodzie też by się przydały.  Jej zadaniem jest targowanie się z aniołami o dusze zmarłych. Początkowo oszołomiona szybko odnajduje się w nowym zawodzie i nawet jej się podoba. Ale to przecież piekło, nic nie może być takie proste. Wiki pakuje się w coraz większe kłopoty i będzie miała wielkie trudności z wybrnięciem z nich bez szwanku. Do tego ciągle wraca na Ziemię żeby rozkochać w sobie swoją wielką platoniczną miłość. A to też nie jest łatwe, tym bardziej, że jeden z diabłów – Beleth – zrobi naprawdę wiele żeby mieć ją tylko dla siebie.

Zacznę od tego, co mnie zachwyciło: wizja piekła. Nie ma tu smażenia się przez wieczność w ogniu piekielnym. Każdy, kto trafia do piekła sam decyduje, co będzie robił. Może zechce prowadzić restaurację, albo bar? Każdy tam robi coś dla innych. A ponad to wszyscy robią to, na co mają ochotę. Istny raj, prawda? ;) Za to w niebie wieje nudą, wszyscy są tam sztywni i w kółko śpiewają psalmy. No ile można. Przecież lepiej iść do piekła i bawić się przez wieczność całą. I to wcale nie oznacza, że musimy chodzić na te same imprezy co seryjni mordercy. Tacy jak oni po śmierci po prostu znikają. Możemy za to na balu u Lucyfera spotkać Jima Morrisona, Kurta Cobaina, Napoleona czy Elvisa Presleya. A poza tym dowiemy się jeszcze wielu ciekawych rzeczy, np. kto wymyślił urząd skarbowy [no zgadnijcie] i dlaczego Azazel musi strajkować pod rezydencją Lucyfera.

"- To nikt nie chce iść do Nieba? - nie mógł w to uwierzyć.
- Skarbie - posłałam mu swój najpiękniejszy uśmiech - nikogo nie podniecają wspólne śpiewy i trzymanie się za ręce."

Kolejne zachwyty kieruję w stronę bohaterów. Sarkastyczna Wiktoria, wielbiący chaos Azazel, czarujący i pełen uroku Beleth, wielbiąca siebie samą Kleopatra i złośliwa Śmierć. Razem tworzą mieszankę wybuchową i nie pozwalają się nudzić. I mimo, że nie są do końca pozytywnymi bohaterami nie sposób ich nie polubić.
Jedyna osoba, która działała mi na nerwy to Piotrek – wielka miłość Wiktorii. No doprawdy, nie wiem co ona w nim widziała.
Chociaż z drugiej strony miło było trafić na bohaterkę, która po spotkaniu czarującego i zabójczo przystojnego diabła nie zapomniała o bożym świecie i skupiała się na czymś więcej niż ślinieniem się na jego widok. Ba, zdawała sobie sprawę z tego jaki jest pociągający i jej oddany, ale mimo to nie potrafiła przekonać swojego serca, żeby zapomniało o wspomnianym wcześniej Piotrku. Tak jakby bardziej życiowe to było niż w większości książek ;)
To teraz sobie trochę ponarzekam. Są dwie rzeczy, które mnie bardzo irytują w książkach. Wtrącane co chwilę bezsensowne zdrobnienia i powtórzenia, którymi jesteśmy zasypywani co dwie strony. I niestety skumulowały mi się one w tej właśnie książce. Rzecz pierwsza: zdrobnienia. Niby nie aż tak dużo, niby tylko imię, bo zamiast Piotrek ciągle używano Piotruś. Ale tak mnie to drażniło, że miałam ochotę wyjść z siebie. Swoją drogą jak można tak mówić o dorosłym facecie? Ja rozumiem, raz czy drugi. Ale cały czas? Ble.
Rzecz druga: powtórzenia. Też właściwie jedno. A przynajmniej jedno mi się tak bardzo rzuciło w oczy. Chodzi o jakże seksowny jednodniowy zarost Piotrusia. Pomijam fakt, że miał takowy codziennie ;] Ale no naprawdę. W pewnym momencie byłam bliska postanowienia, że jak jeszcze raz przeczytam o jego zaroście to wyrzucę książkę za okno.
Ale tutaj znowu chwila na zastanowienie, bo obie denerwujące kwestie dotyczą tego samego bohatera. Może miała jakiś swój chytry plan i specjalnie napisała Piotrka w taki sposób,  żeby wzbudzał same negatywne emocje? Mam nadzieję ;)

Ogólnie mam bardzo pozytywne wrażenia po lekturze. Spędziłam z nią dwa leniwe popołudnia i świetnie się przy tym bawiłam. Dużo humoru, wartka akcja, świetny pomysł na fabułę i dobre wykonanie. Do tego błyskawicznie się czyta i wciąga strasznie. Czego chcieć więcej.

Cieszę się, że miałam okazję przeczytać tę książkę. Teraz z niecierpliwością będę czekać na kontynuację. „Ja, diablica” powinna dalej wędrować, ponieważ jest świetnym sposobem na poprawienie humoru i oderwanie się od szarej rzeczywistości ;)

I na zakończenie mój ulubiony cytat:
"- Może tym razem udało ci się nie doprowadzić do zlodowacenia całej północnej półkuli, ale zdrowo namieszałeś! - wycedził Lucyfer. - Naciskają na mnie ci z góry. Czy wiesz, że Gabriel nadal nienawidzi cię za wyginięcie mamutów?! W końcu to on je wymyślił!
Azazel wbił spojrzenie w posadzkę.
- Włochate słonie. Też coś! Miał pomysł równie inteligentny, co Ariel wymyślając wirusy. Takie małe, niegroźne, komu mogą zaszkodzić?"


Książkę otrzymałam z akcji Włóczykijka

27 komentarzy:

  1. Pomysł na fabułę niebanalny... :D Ale największe wrażenie robi okładka książki :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Sol i Alien - Okładka na żywo robi jeszcze lepsze wrażenie, bo jest tak jakby podwójna i właśnie te płonące oczy są fajne :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Brzmi świetnie - od dawna czekam na tę książkę w Włóczykijce, teraz jestem pewna, że warto czekać :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Niedopisanie - Oj warto, warto :) Aż Ci się zachce iść do piekła po niej :P

    OdpowiedzUsuń
  5. Książkę czytałam i bardzo miło ją wspominam. Naśmiałam się przy jej lekturze jak nigdy i już czekam kolejnej części:))
    Pozdrawiam!!

    OdpowiedzUsuń
  6. Kasandra - Na szczęście kolejna część jeszcze w tym roku :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Też mnie rozbawiał ten "jednodniowy zarost" "Piotrusia". Było to tak irytujące, że miałam ochotę wyrzucić książkę za okno ;)

    Przeszkadzał mi jeszcze nieszczególny humor w tej książce. Może czasem się uśmiechałam, ale generalnie większość żartów pochodziła z gimnazjalnych korytarzy, co tylko potęgowało moją niechęć.

    Ale!
    Ale wizja piekła faktycznie, genialna. I w ogóle całość odebrałam bardzo pozytywnie - to jedna z najwyżej ocenionych przeze mnie książek :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Futbolowa - No mnie bawiła, ale ja jestem inna i zawsze mnie bawi to z czego się nikt nie śmieje ;D

    Nie wiem czy czytałaś już opublikowany fragment drugiej części? Wynika z tego, że się będzie działo chyba :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Czytałam już tej autorki "wilka" i "Wilczycę" i po diablice na pewno też sięgnę :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Toska - A ja właśnie muszę sobie teraz tych wcześniejszych poszukać :)

    OdpowiedzUsuń
  11. Doszłam do połowy i kiedyś na pewno skończę! :D

    OdpowiedzUsuń
  12. Mnie jakoś nie przekonuje taka książka. Raczej nie będę czytać. Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  13. mam te książkę i zamierzam w najbliższym czasie ją przeczytać.

    OdpowiedzUsuń
  14. Wcześniej nawet nie słyszałam o tej książce, jednak teraz mam na nią wielką ochotę :D

    pozdrawiam ! :)

    OdpowiedzUsuń
  15. Paula - Powodzenia! :)

    Dosiak - No nie każdemu musi się podobać :)

    Cyrysia - No to czekam na wrażenia :)

    Tristezza - No to mam nadzieję, że uda Ci się przeczytać :)

    OdpowiedzUsuń
  16. Muszę gdzieś dorwać tę książkę :)

    OdpowiedzUsuń
  17. Już tyle pozytywnego o "Diablicy..." słyszałam, że czas wreszcie zacząć poszukiwania :).

    Odnośnie "Pretty Little Liars": jak zwykle wspomogłam się ebookiem :D. Tu link:
    http://chomikuj.pl/LolettaLo/ebooki+po+angielsku/Pretty+Little+Liars (tam jest chyba cała seria)
    O ile wiem, są już jakieś nieoficjalne tłumaczenia, chyba Translate Team :).

    OdpowiedzUsuń
  18. Też właśnie za mną chodzi ta książka, z chęcią ją przeczytam i może sama zgłoszę się do akcji ^^

    OdpowiedzUsuń
  19. Zaczytana-w-chmurach - No to marsz się zapisywać do Włóczykijki :)

    Luna - No daleko szukać nie trzeba, zapisz się do Włóczykijki i sama do Ciebie przyjdzie :)

    Pandorcia - No zgłoś się! Świetny klimat mają książki z tej akcji :)

    OdpowiedzUsuń
  20. Ja się o niej dowiedziałam właśnie dzięki tej akcji ;) I z tego co widzę warto na nią czekać ;)

    OdpowiedzUsuń
  21. Też mnie denerwowało to zdrobnienie. Piotruś to, Piotruś tamto. Jaki ten Piotruś jest przystojny, tylko czemu Piotruś traktuje mnie jak powietrze? Irytujące...
    Książka jest boska. I muszę zdobyć "Ja, anielica". Premiera jest dwa dni o moich urodzinach :) Czemu nie miałabym sobie sprawić prezentu? ;>
    A ten cytat mnie rozwalił. Uwielbiam go. Chciałam też go umieścić w notce, ale niestety ktoś wziął z tej strony kartkę :(

    OdpowiedzUsuń
  22. Bujaczek - Jasne, że warto :)

    Sylissima - Note zdrobnienia mnie naprawdę dobijały ;/ Strasznie mnie to drażni zawsze.]
    I teraz też czekam na "Ja, anielica", czytałam ostatnio fragment i może być ciekawie ;D

    OdpowiedzUsuń
  23. Raj w piekle? Brzmi interesująco, a sądząc po przedstawionych dialogach, książka na pewno taka jest ;) Z chęcią po nią sięgnę i mam nadzieję, że się nie rozczaruję :P

    OdpowiedzUsuń
  24. Deline - Fakt, piekło jest tutaj dość specyficzne, ale bardzo ciekawe przy tym :) Książkę polecam, możesz się do niej ustawić w kolejce w akcji :)

    OdpowiedzUsuń
  25. Nominowałam Twojego bloga do One Lovely Blog Award. http://winchester-bros.blogspot.com/2011/07/one-lovely-blog-award.html

    OdpowiedzUsuń
  26. chcę chcę chcę przeczytać :D

    OdpowiedzUsuń